Vefa sızıyor içlerinden

Abone Ol

Ne kadar anlamsızlıklarla doldu etrafımız. Vefadan yoksun insanlar hatır gönül işi rafa kalkmış çoktan. Menfaatlerin çıkarların doğrultusunda hareket edilir olmuş. Yanında birisi düşse kaldırmak yerine gülmek gibi.

Anlık reflekslerin bedenlerimize ve dillerimize pelesenk olan özü doğru olmayan iyi dilekler.

Nasılsın sorusuna verildiği gibi hani “iyiyim”.

Hazır kalıplaşmış bir hayat yaşanır olmuş. Farkında olmadığımız farklılıkları fark etmek, fark edilmeyecek seviyelere park etmiş.

Bana sorarsanız; geminin denizde daha rahat hareket edebileceğini bilmem kadar net ve kolaydı aslolan.

Gemileri karadan, otomobilleri denizden sürmeyi denercesine zorlaştırılan hayatların içerisinde, gayretinde insanlar.

Kendi benliklerinden koşar adım uzaklaşan binlercemiz.

Hecelerimizin noktasız kalışlarının baş mimarlarıyız ya biz. Hani o her şeyi en iyi bilen bizler yaratılanlar içerisinde en üstün olanlar.

Kibirden kimseyi göremeyenler.

Bulunduğu makama kolayca ulaşanlar altında çalışanları hor görenler topluluğu haline gelmiş bir ülkeye dönüşmek.

Örf adet ananelerden bir haber yaşanılan hayatlar.

Hadi birden bir yerlere gelenler neyse de yıllarını heba edip gece gündüz çalışarak bir yerlere gelenlerin, onları o yerlere çıkartan o konuma ulaştıran yanında yürüdükleri yol arkadaşlarını çıktıkları yerin yüksekliğinden mi göremez duyamaz hale geldiklerine hayrette bırakanlarda var.

O kadar çeşitli insan, o kadar farklı hayatlar barındırıyor ki dünya denen yer küre. Üzerinde milyarlarca hayat, binlerce yıl sürmüş sürüyor. Günümüzde de devam ediyor. Ten farkı, dil farkı, etnik köken. Çok çeşitliliğin ana unsurlarını oluşturuyor. Elbette hepimiz kendi coğrafyamızın içinde kendi küçük dünyalarımızı oluşturuyoruz. Anlaşılır anlaşılmaz bir sürü olay yaşıyoruz ama her ne kadar hiç ölmeyecek gibi yaşıyorsak da ardımızda bırakmak için iyilikler biriktirmeyi ihmal etmemeliyiz.

Makam, mevki ve maddi hırsın gözleri kör edercesine artmasına bir dur demeli. İnsana değeri yukarıya taşıyacak erdemli duruşu göstermeliyiz.

Hepimizin dünyada misafir olduğumuzu hep hatırlamanızı temenni eder bir sonraki yazıda görüşmek üzere size bütün iyi dileklerimi sunarım.

Haftaya görüşmek üzere, unutmayın hepimiz eşitiz.