Kahramanmaraş'ta mevsimlik işçiler, kentin ünlü ve AB nezdinde tescilli ürünü olan "Maraş tarhanası"nın kurutulması için büyük bir emekle hasır örüyor. "Çiğ" adı verilen bu hasırlar, tarhananın kurutulma sürecinde kritik bir rol oynuyor. Osmaniye'nin Düziçi ilçesinden gelen işçiler, tarhananın lezzetini koruması için gerekli olan hasırları, yoğun bir tempoyla hazırlıyor.
Maraş tarhanası, yazın firik ve çerez, kışın ise çorba olarak tüketilen, bölgeye özgü bir lezzet. Tarhananın üretimi, buğday ile yoğurdun karıştırılmasıyla başlıyor. Ancak kurutma aşamasında, Osmaniye'den gelen işçiler tarafından özenle hazırlanan "çiğ" hasırlar kullanılıyor. Bu işçiler, her yıl haziran ayında Kahramanmaraş'a gelerek, göl ve göletlerden topladıkları kamışları hasıra dönüştürüyor.
Onikişubat ilçesindeki Köylü Garajı'nda konaklayan işçiler, yaşamlarını brandalardan yaptıkları çadırlarda sürdürüyor. Yaklaşık iki ay süren bu süreçte, mevsimlik işçiler 20 bin çiğ hasır üreterek bölgenin ekonomisine ve geleneksel tarhana üretimine büyük katkı sağlıyor. Ürettikleri hasırlar, kırsal bölgelerdeki vatandaşlar ve fabrikalar tarafından tercih ediliyor.
İşçiler, plastik hasırların güneş altında deformasyona uğradığını, ancak doğal ve organik çiğ hasırların daha uzun ömürlü olduğunu belirtiyor. Çiğ hasırların, tarhana üretiminde kullanılan kamışların ve örme tekniklerinin farklılık göstermesi nedeniyle, bölgedeki geleneksel üretim yöntemlerinin devamını sağladığını ifade ediyorlar.
Maraş tarhanasının kalitesini koruyan bu hasırlar, hem geleneksel yöntemlerin devamını sağlıyor hem de ailelerin geçim kaynağı olarak bölge ekonomisine katkı sunuyor.