Oysa iyiliğe yontulmuş olarak büyüyen çocuklardık.
Sevgi hoşgörü nezaket öğretilmişti temelde.
İnsana saygı insanca yaşama hak hukuk gözetilmesi.
Ne istersek önce komşumuza sonra kendimize istiyorduk.
Olmasını arzuladığımız, ulaşmayı düşlediğimiz hayallerimize hile hurda katmadan; doğru, başı dik şekilde gidecektik hani o masumiyet çizgisinden sapmadan. Bile isteye kimseyi incitmeden, kırmadan üzmeden bir yere çıkarken kimseyi ezmeden.
Bütün bunlardan o kadar uzaklaşmamız, freni boşalmış kamyon kadar hızlı mı olmalı bilmiyorum.
Kendimize rol model aldığımız, bizleri bu yaşlarımıza getiren yetiştiren aile bireylerimizin bu değişimin birer parçası olduğunu, olabileceğini yakıştıramadığımızdan dolayı mı kabul edemiyoruz. Yoksa hepimiz pirüpak mıyız?
Hepimiz pirüpak isek bu kahreden düzensizliğin bu yalan dünyanın renklerine aldananlar, bu kirli çarkta hep ben diyenler, çamur atanlar, dibe batanlar, ihanetle kuyu kazanlar, çekemeyenler, istemeyenler, hor görenler, acımasızlar, düşüncesizler, sevmeyi sevgiyi göstermeyi zayıflık görenler kimler?
Hayat girdabında meşguliyetlere kapıldığımız anların yaradan tarafından biçilen ömürden eksildiğini ve azaldığını fark edemeyeceğimiz boyutta olması içler acısı durumun ta kendisidir.
Öz eleştiriye kendimizi açmadığımız, durup kendimizle içimizde bir muhasebeye tutuşmadığımız yarınlara olan hedef ve inanç tohumlarını yeşertmediğimiz her geçen zamanda karanlıkların aydınlanacağını beklemek ne fayda.
Faydası olmayan faydasızlıklarla haşır neşir olmanın anlamsızlığından kurtulup anlamlı kılmaya ve neticesinde aydınlık yarınlara çiçeğe bahara yaza toprağa kucak açmaya el kaldırmalıyız.
El kaldırmalıyız dört koldan geleceğimizin mimarları gençlere birer iyi olmak adına restore etmeliyiz kendimizi.
Türlü dert sıkıntı her gün kapılarımızdan içerde. Her birimizin ayrı ayrı uğraşları, telaşları, engelleri var. Ne zaman duruyor ne de biz yerimizde sayabiliyorken bakıp görmemeye ne kadar daha direneceğiz?
Direnç gösterelim umuda
Düşler besleyelim geleceğe
Hayaller kuralım birlikte yarınlara dair
Kanat olalım göğe
Tohum olalım bahara
Yeşermenin gücü adına baharın tadında, güneşin rehasında harmanlanmanın ışığı vursun üstümüze.
Yeni güne yeniliğe umuda geleceğe
Bakıp görenlerden olmamız dileklerimle
Haftaya görüşmek üzere
Bakmalarda buluşalım.